di okt 08, 2013 10:39 43
Nobelprijs fysica - godsdeeltje - en E=mc²=Psy.
-Vandaag wordt de Nobelprijs fysica of natuurkunde toegekend . Een Belg François Englert zou ook in aanmerking komen door zijn medewerking ( samen met Robert Brout en Peter Hiiggs) aan de zoektocht naar het Higgsboson of het ‘godsdeeltje’ .
-Pas verleden jaar zou men in het CERN te Génève het deeltje, een laatste stukje in de puzzel van het heelal, ontdekt hebben .
-Wat is het Higgsboson ?
Wikipedia :
Higgsboson Simulatie van het hypothetische verval van een higgsdeeltje, CMS/CERN
Het higgsboson, higgsdeeltje of Brout-Englert-Higgs-deeltje is een naar Peter Higgs vernoemd elementair deeltje dat door François Englert en Robert Brout voor het eerst werd voorspeld.[1] Op 4 juli 2012 werd bekendgemaakt dat met behulp van de Large Hadron Collider een deeltje is ontdekt waarvan de massa overeenkomt met die van het higgsboson. Waarschijnlijk gaat het hier om het betreffende deeltje, maar nieuwe metingen moeten uitsluitsel geven.[2] Op 14 maart 2013 werd door CERN nogmaals onder voorbehoud bevestigd dat het deeltje bestaat.[3]
Het higgsboson is van fundamenteel belang: het moet bestaan om het standaardmodel van de deeltjesfysica kloppend te maken. Het is de drager van het higgsveld, dat in het hele universum aanwezig zou zijn. Door de higgsbosonen krijgen alle andere deeltjes massa.[4]Het ontbrekende puzzelstuk wordt in de populaire media ook wel het Godsdeeltje genoemd, iets wat natuurkundigen over het algemeen verafschuwen omdat het een misleidende term is.[5][6]
Volgens sommige nieuwe theorieën, in het bijzonder theorieën met supersymmetrie, zou er niet één soort higgsboson bestaan, maar een familie van verschillende higgsbosonen.
Het higgsboson zal spin 0 hebben en zal vervallen via patronen die goed voorspelbaar zijn.
Inhoud
[verbergen]
1 Massa van een higgsboson
2 Grenzen voor de massa van het higgsboson
3 Ontdekking van het higgsboson
4 'Godsdeeltje'
5 Verder lezen
Massa van een higgsboson[bewerken]
Twee gluonen botsen en vormen een Higgsboson
Het standaardmodel kan de massa van een higgsboson niet voorspellen. De experimentele zoektocht naar het higgsdeeltje bij de LEP-experimenten heeft een onderlimiet van 114 GeV/c² bepaald. De meeste voorspellingen zeggen dat het 'lichtste' higgsboson (er kunnen meerdere soorten higgsbosonen zijn met verschillende massa) een massa zal hebben die slechts iets hoger is dan de huidige techniek kan aantonen, rond de 120 GeV/c² of minder.
De jacht naar het higgsdeeltje speelde zich af in de Tevatron-versneller van het Fermilab in Chicago, maar de Tevatron is sinds 30 september 2011 gesloten. Met de komst van de Large Hadron Collider (LHC) bij het CERN in Genève, die op 10 september 2008 in gebruik werd genomen, hoopte men het higgsboson dan uiteindelijk echt te kunnen waarnemen.
Grenzen voor de massa van het higgsboson[bewerken]
Twee quarks botsen en vormen een Higgsboson
Met een massa van 125,3 GeV/c², lijkt het er op dat het standaardmodel bruikbaar blijft tot aan de theoretische grenzen die aangegeven zijn door de plancklengte, bij 1016 TeV/c².
Veel theoretici verwachten dat geheel nieuwe natuurkundige wetten zullen blijken te gelden voordat de grens van de TeV-massa's bereikt wordt. Zij baseren zich daarbij op een aantal onregelmatigheden in het standaardmodel. De hoogst mogelijke massa die het higgsboson zou kunnen hebben zonder dat het standaardmodel inconsistent wordt, is ongeveer 1 TeV/c² (ca. 1000 u).
Waarnemingen en theorie geven aanwijzingen voor grenzen waarbinnen die massa zal moeten vallen. Het gaat dan met name om de bestaande metingen van de massa van de top-quark en de W- en Z-bosonen.
Het higgsboson speelt, net zoals de top-quark, door hogere orde kwantumcorrecties een kleine maar meetbare rol bij de productie van W- en Z-bosonen. Door de combinatie van metingen is een (indirecte) bovenlimiet van ongeveer 144 GeV/c² verkregen. Een pikant detail is dat de waarschijnlijkste massa volgens deze indirecte methode rond (slechts) 76 GeV/c² ligt. Deze lage waarde is echter al uitgesloten door de (directe) zoektocht naar het higgsdeeltje bij de LEP-experimenten die een onderlimiet van 114 GeV/c² hebben bepaald.
Ontdekking van het higgsboson[bewerken]
Op 13 december 2011 maakte CERN, het Europees Centrum voor Kernonderzoek, bekend dat ze in de meetresultaten van het LHC aanwijzingen hadden gevonden dat er een nieuw deeltje, mogelijk het higgsboson, bestaat. Het boson werd met waarschijnlijkheid 2,3 s (97%) waargenomen door de ATLAS- en CMS-detectoren van de Large Hadron Collider.
Op 4 juli 2012 werd officieel aangekondigd dat er een nieuw deeltje (met een heeltallige spin ongelijk aan 1 en daarom mogelijk het higgsdeeltje) gevonden was. De massa is 125,3 (±0,6) GeV/c² met een waarschijnlijkheid van 4,9 s.[2] Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of dit deeltje inderdaad het (lichtste) higgsboson is of een ander nieuw deeltje: een ander nieuw fundamenteel deeltje of (meer waarschijnlijk) een nieuw samengesteld deeltje.
'Godsdeeltje'[bewerken]
De bijnaam van het higgsboson is 'Godsdeeltje', in het Engels God particle.[7] Deze naam zou volgens onderzoekers voor het eerst gebruikt zijn in 1993. De natuurwetenschapper en nobelprijswinnaaar Leon Lederman schreef een boek over het deeltje, getiteld The God Particle: If the Universe is the Answer, What is the Question?. Lederman zou tegen een aantal vrienden gezegd hebben, dat hij zijn boek The Goddamned Particle had willen noemen, om zo uiting te geven aan de frustraties over het niet kunnen vinden van het deeltje. Zijn uitgever zou die titel niet hebben geaccepteerd, mogelijk omdat het kwetsend voor gelovigen zou kunnen zijn. Hij zou de uiteindelijke titel hebben voorgesteld.
'Lederman heeft een hoop uit te leggen', zei de Britse wetenschapper Peter Higgs, die in de jaren zestig het bestaan van het veelbesproken deeltje voorstelde.
James Gillies, woordvoerder van het CERN, was meer vergevingsgezind ten aanzien van de bijnaam. 'Het deeltje heeft natuurlijk niets met God te maken', verklaarde hij. 'Maar ik begrijp waarom mensen het zo noemen. Het higgsboson is cruciaal om de natuur te begrijpen.'
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Is het deeltje nu echt ontdekt of blijft het bestaan er van nog hypothetisch ?
-Hypothetisch zoals in de kernscheikunde bijna alles enkel onrechtstreeks wordt ‘ontdekt’, niet echt waargenomen wordt , en veelal hypothetisch of rationeel blijft zonder reële waarnemingen … Quid ?
Het godsdeeltje en de formule E=mc²=Psy (uit Visie op filosofie’ )
----------------------------------------------------
- Het Gods-deeltje en de formule ‘E=mc2=Psy’ .
-Er is momenteel veel te doen om het Higgs-deeltje of Gods-deeltje .-Dat deeltje zou dan aan de oorsprong moeten liggen van het ontstaan van ons heelal ; en zou gewicht en ook ‘massa’ gegeven hebben aan de eerste materie of elementaire deeltjes .-Als men de formule van Einstein ‘E=mc2’ uitbreidt tot de filosofische- en allesverklarende - formule ‘E=mc2=Psy’ , moet men besluiten, dat dat ‘godsdeeltje’ inderdaad een transcendente en absolute oorsprong heeft ; en van oorsprong slechts een wil of een idee (psy) was van alle evoluties .-Het ‘Psy’gedeelte van de alles omvattende formule is niets anders dan de ‘absolute logica’ en wil of energie, die in die logica of eeuwige wetmatigheid gelegen is ; en die zich omzet in energie, massa, materie en de deeltjes en later in de ganse ‘schepping’ zelf .-Het element Psy is niets anders dan de ‘absolute idee’ (Hegel) of I.D., die zich vertoont in haar vormen, die zelf volgens Aristoteles niets anders zijn dan ideeën .-Dus Psy =idee = vorm= materie = de deeltjes= het heelal…-Het ‘gods-deeltje’ past zodoende wonderwel in de formule ‘E=mc2=Psy’ …; en ontstond vanuit een idee, die zelf vorm werd …ons heelal...-Of het (gods)deeltje zelf is transcendent, absoluut en niet te vinden ;maar wel te verklaren ...
Besluit : is het Higgboson werkelijk een ‘gods-deeltje’ ?
--------------------------------------------------------------------
-Of behoort het helemaal tot de ‘natuur’, die dan zelf meer is dan massa, materie en energie ;
maar materie en energie, die bestuurd wordt door een transcendente logische wil en idee …,
die men niet empirisch kan ervaren, doch hypothetisch en rationeel kan aanvaarden, zij het dan in het licht van het transcendente onbekende…
-------------------------------------------------------------------------------------
Valère-
-Vandaag wordt de Nobelprijs fysica of natuurkunde toegekend . Een Belg François Englert zou ook in aanmerking komen door zijn medewerking ( samen met Robert Brout en Peter Hiiggs) aan de zoektocht naar het Higgsboson of het ‘godsdeeltje’ .
-Pas verleden jaar zou men in het CERN te Génève het deeltje, een laatste stukje in de puzzel van het heelal, ontdekt hebben .
-Wat is het Higgsboson ?
Wikipedia :
Higgsboson Simulatie van het hypothetische verval van een higgsdeeltje, CMS/CERN
Het higgsboson, higgsdeeltje of Brout-Englert-Higgs-deeltje is een naar Peter Higgs vernoemd elementair deeltje dat door François Englert en Robert Brout voor het eerst werd voorspeld.[1] Op 4 juli 2012 werd bekendgemaakt dat met behulp van de Large Hadron Collider een deeltje is ontdekt waarvan de massa overeenkomt met die van het higgsboson. Waarschijnlijk gaat het hier om het betreffende deeltje, maar nieuwe metingen moeten uitsluitsel geven.[2] Op 14 maart 2013 werd door CERN nogmaals onder voorbehoud bevestigd dat het deeltje bestaat.[3]
Het higgsboson is van fundamenteel belang: het moet bestaan om het standaardmodel van de deeltjesfysica kloppend te maken. Het is de drager van het higgsveld, dat in het hele universum aanwezig zou zijn. Door de higgsbosonen krijgen alle andere deeltjes massa.[4]Het ontbrekende puzzelstuk wordt in de populaire media ook wel het Godsdeeltje genoemd, iets wat natuurkundigen over het algemeen verafschuwen omdat het een misleidende term is.[5][6]
Volgens sommige nieuwe theorieën, in het bijzonder theorieën met supersymmetrie, zou er niet één soort higgsboson bestaan, maar een familie van verschillende higgsbosonen.
Het higgsboson zal spin 0 hebben en zal vervallen via patronen die goed voorspelbaar zijn.
Inhoud
[verbergen]
1 Massa van een higgsboson
2 Grenzen voor de massa van het higgsboson
3 Ontdekking van het higgsboson
4 'Godsdeeltje'
5 Verder lezen
Massa van een higgsboson[bewerken]
Twee gluonen botsen en vormen een Higgsboson
Het standaardmodel kan de massa van een higgsboson niet voorspellen. De experimentele zoektocht naar het higgsdeeltje bij de LEP-experimenten heeft een onderlimiet van 114 GeV/c² bepaald. De meeste voorspellingen zeggen dat het 'lichtste' higgsboson (er kunnen meerdere soorten higgsbosonen zijn met verschillende massa) een massa zal hebben die slechts iets hoger is dan de huidige techniek kan aantonen, rond de 120 GeV/c² of minder.
De jacht naar het higgsdeeltje speelde zich af in de Tevatron-versneller van het Fermilab in Chicago, maar de Tevatron is sinds 30 september 2011 gesloten. Met de komst van de Large Hadron Collider (LHC) bij het CERN in Genève, die op 10 september 2008 in gebruik werd genomen, hoopte men het higgsboson dan uiteindelijk echt te kunnen waarnemen.
Grenzen voor de massa van het higgsboson[bewerken]
Twee quarks botsen en vormen een Higgsboson
Met een massa van 125,3 GeV/c², lijkt het er op dat het standaardmodel bruikbaar blijft tot aan de theoretische grenzen die aangegeven zijn door de plancklengte, bij 1016 TeV/c².
Veel theoretici verwachten dat geheel nieuwe natuurkundige wetten zullen blijken te gelden voordat de grens van de TeV-massa's bereikt wordt. Zij baseren zich daarbij op een aantal onregelmatigheden in het standaardmodel. De hoogst mogelijke massa die het higgsboson zou kunnen hebben zonder dat het standaardmodel inconsistent wordt, is ongeveer 1 TeV/c² (ca. 1000 u).
Waarnemingen en theorie geven aanwijzingen voor grenzen waarbinnen die massa zal moeten vallen. Het gaat dan met name om de bestaande metingen van de massa van de top-quark en de W- en Z-bosonen.
Het higgsboson speelt, net zoals de top-quark, door hogere orde kwantumcorrecties een kleine maar meetbare rol bij de productie van W- en Z-bosonen. Door de combinatie van metingen is een (indirecte) bovenlimiet van ongeveer 144 GeV/c² verkregen. Een pikant detail is dat de waarschijnlijkste massa volgens deze indirecte methode rond (slechts) 76 GeV/c² ligt. Deze lage waarde is echter al uitgesloten door de (directe) zoektocht naar het higgsdeeltje bij de LEP-experimenten die een onderlimiet van 114 GeV/c² hebben bepaald.
Ontdekking van het higgsboson[bewerken]
Op 13 december 2011 maakte CERN, het Europees Centrum voor Kernonderzoek, bekend dat ze in de meetresultaten van het LHC aanwijzingen hadden gevonden dat er een nieuw deeltje, mogelijk het higgsboson, bestaat. Het boson werd met waarschijnlijkheid 2,3 s (97%) waargenomen door de ATLAS- en CMS-detectoren van de Large Hadron Collider.
Op 4 juli 2012 werd officieel aangekondigd dat er een nieuw deeltje (met een heeltallige spin ongelijk aan 1 en daarom mogelijk het higgsdeeltje) gevonden was. De massa is 125,3 (±0,6) GeV/c² met een waarschijnlijkheid van 4,9 s.[2] Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of dit deeltje inderdaad het (lichtste) higgsboson is of een ander nieuw deeltje: een ander nieuw fundamenteel deeltje of (meer waarschijnlijk) een nieuw samengesteld deeltje.
'Godsdeeltje'[bewerken]
De bijnaam van het higgsboson is 'Godsdeeltje', in het Engels God particle.[7] Deze naam zou volgens onderzoekers voor het eerst gebruikt zijn in 1993. De natuurwetenschapper en nobelprijswinnaaar Leon Lederman schreef een boek over het deeltje, getiteld The God Particle: If the Universe is the Answer, What is the Question?. Lederman zou tegen een aantal vrienden gezegd hebben, dat hij zijn boek The Goddamned Particle had willen noemen, om zo uiting te geven aan de frustraties over het niet kunnen vinden van het deeltje. Zijn uitgever zou die titel niet hebben geaccepteerd, mogelijk omdat het kwetsend voor gelovigen zou kunnen zijn. Hij zou de uiteindelijke titel hebben voorgesteld.
'Lederman heeft een hoop uit te leggen', zei de Britse wetenschapper Peter Higgs, die in de jaren zestig het bestaan van het veelbesproken deeltje voorstelde.
James Gillies, woordvoerder van het CERN, was meer vergevingsgezind ten aanzien van de bijnaam. 'Het deeltje heeft natuurlijk niets met God te maken', verklaarde hij. 'Maar ik begrijp waarom mensen het zo noemen. Het higgsboson is cruciaal om de natuur te begrijpen.'
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Is het deeltje nu echt ontdekt of blijft het bestaan er van nog hypothetisch ?
-Hypothetisch zoals in de kernscheikunde bijna alles enkel onrechtstreeks wordt ‘ontdekt’, niet echt waargenomen wordt , en veelal hypothetisch of rationeel blijft zonder reële waarnemingen … Quid ?
Het godsdeeltje en de formule E=mc²=Psy (uit Visie op filosofie’ )
----------------------------------------------------
- Het Gods-deeltje en de formule ‘E=mc2=Psy’ .
-Er is momenteel veel te doen om het Higgs-deeltje of Gods-deeltje .-Dat deeltje zou dan aan de oorsprong moeten liggen van het ontstaan van ons heelal ; en zou gewicht en ook ‘massa’ gegeven hebben aan de eerste materie of elementaire deeltjes .-Als men de formule van Einstein ‘E=mc2’ uitbreidt tot de filosofische- en allesverklarende - formule ‘E=mc2=Psy’ , moet men besluiten, dat dat ‘godsdeeltje’ inderdaad een transcendente en absolute oorsprong heeft ; en van oorsprong slechts een wil of een idee (psy) was van alle evoluties .-Het ‘Psy’gedeelte van de alles omvattende formule is niets anders dan de ‘absolute logica’ en wil of energie, die in die logica of eeuwige wetmatigheid gelegen is ; en die zich omzet in energie, massa, materie en de deeltjes en later in de ganse ‘schepping’ zelf .-Het element Psy is niets anders dan de ‘absolute idee’ (Hegel) of I.D., die zich vertoont in haar vormen, die zelf volgens Aristoteles niets anders zijn dan ideeën .-Dus Psy =idee = vorm= materie = de deeltjes= het heelal…-Het ‘gods-deeltje’ past zodoende wonderwel in de formule ‘E=mc2=Psy’ …; en ontstond vanuit een idee, die zelf vorm werd …ons heelal...-Of het (gods)deeltje zelf is transcendent, absoluut en niet te vinden ;maar wel te verklaren ...
Besluit : is het Higgboson werkelijk een ‘gods-deeltje’ ?
--------------------------------------------------------------------
-Of behoort het helemaal tot de ‘natuur’, die dan zelf meer is dan massa, materie en energie ;
maar materie en energie, die bestuurd wordt door een transcendente logische wil en idee …,
die men niet empirisch kan ervaren, doch hypothetisch en rationeel kan aanvaarden, zij het dan in het licht van het transcendente onbekende…
-------------------------------------------------------------------------------------
Valère-